MoFEM (Mesh Orientated Finite Element Method) to otwarty kod analizy elementów skończonych opracowany i utrzymywany na Uniwersytecie w Glasgow. MoFEM jest dostosowany do rozwiązywania problemów wielofizycznych z dowolnymi poziomami aproksymacji, różnymi poziomami udoskonalenia siatki i zoptymalizowany pod kątem obliczeń o wysokiej wydajności. MoFEM to połączenie Boost (biblioteki C ++) kontenerów MultiIndex, MOAB (Mesh Oriented Database) i PETSc (Portable, Extensible Toolkit for Scientific Computation). MoFEM jest rozwijany w C ++ i jest oprogramowaniem open source na licencji GNU Lesser General Public License (GPL). Zawartość 1 Motywacja 2 Historia 3 Główne cechy 4 Licencja 5 Odnośniki 6 Linki zewnętrzne Motywacja Tworzenie naukowego środowiska symulacyjnego dla metod elementów skończonych jest skomplikowanym zadaniem. Najdłuższą częścią tworzenia kodu opartego na elementach skończonych jest rozwiązywanie problemów technicznych związanych z implementacją oprogramowania, a nie rozwiązywanie podstawowej fizyki, którą kod ma rozwiązać. Zapotrzebowanie na dokładne rozwiązania coraz bardziej skomplikowanych problemów w świecie rzeczywistym oznacza, że ​​podstawowe struktury danych również stają się coraz bardziej skomplikowane. Jest to szczególnie widoczne w przypadku wielu fizyki, adaptacyjności HP i / lub ewoluujących geometrii (np. Propagacji pęknięć). Uznane komercyjne oprogramowanie jest często ograniczone pod tym względem lub może stosunkowo wolno wprowadzać nowe innowacje. Obejście tych problemów było główną motywacją do opracowania MoFEM, uznając, że coraz bardziej konieczne jest, aby inżynierowie, naukowcy i matematycy przeprowadzali obliczenia przy użyciu kilku udoskonaleń siatki, różnych porządków przybliżeń, wielu stopni swobody i / lub różnych skal.

Historia

MoFEM wyewoluował z YAFEMS (2008), ogólnego i otwartego kodu elementów skończonych opracowanego na Uniwersytecie w Glasgow. W 2013 roku YAFEMS został przepisany od podstaw i nazwany MoFEM. MoFEM został zainicjowany przez dwa projekty. EPSRC założył projekt Providing Confidence in Durable Composites (DURACOMP)  w konsorcjum trzech instytucji: University of Warwick, University of Glasgow, Newcastle University i kilku partnerów przemysłowych. Drugi projekt był finansowany przez IAA-EPSRC: Symulacja pękania w graficie jądrowym: od warunków akademickich do zastosowań komercyjnych  i EDF Energy. Główne cechy Rozwiązuje różne problemy liniowe i nieliniowe z mechaniki strukturalnej, termicznej i mechaniki płynów Wydajna obsługa przetwarzania równoległego oparta na paradygmatach dekompozycji domen i przekazywania komunikatów. Dostępne są solwery bezpośrednie i iteracyjne. Interfejsy do liniowych, nieliniowych w czasie solwerów PETSc innych firm. Adaptacyjne zagęszczenie siatki na podstawie algorytmu zagęszczenia opartego na krawędzi . Obsługuje hierarchiczną podstawę aproksymacji dla przestrzeni L2, H1, H-div i H-curl . Oblicza współczynniki intensywności naprężeń i propagację pęknięć w oparciu o mechanikę konfiguracyjną. Arbitralne sformułowanie lagrangianu z algorytmami wygładzania siatki opartymi na pomiarze jakości elementu czworościennego o objętości i długości z barierą .

 Po szczegóły zapraszam tu:

http://mofem.eng.gla.ac.uk/mofem/html/running_code.html