Jeżeli do oprogramowania inżynierskiego można podpiąć własne procedury to NVIDIA udostępnia darmowy driver NVCC za pomocą którego można kompilować kod napisany w C. Można to robić z Visual Studio (od wersji 10) pod Windows lub używając gcc pod Linuxem.
Wówczas oprogramowanie optymalizuje się pod posiadaną kartę graficzną. Warto mieć kartę o CUDA capability większym niż 2.0 ze względu na obsługę typu double.Zobacz Komentarze Newsów
Czy ktoś z forum korzysta może z Elmera? Bardzo ciekawi mnie jak to działa. Bo z tego tutka wynika, że jest OK, a tymczasem ja próbowałem... bezskutecznieZobacz Komentarze Newsów
Witam,
analizuję część konstrukcji naczepy. Sprawa jest prosta Od podłużnicy odchodzi przyspawana poprzecznica (rys) , z tym że przekrój poprzecznicy zwiększa się (konkretnie r11; zwiększa się wysokość dwuteownika) górna powierzchnia poprzecznicy musi pozostać pozioma bo będą na niej ułożone deski.
Jak wykonać to połączenie za pomocą elementów belkowych w Femap? Problemów mam kilka.
1) Nie potrafię narysować dowolnego przekroju. Podobno jest możliwość wybrać General Section w Shape a następnie Draw Section, ale mi to nie działa. Chcę narysować własny przekrój bo wtedy mógłbym mieć lokalny układ współrzędnych YZ na krawędzi dolnej teownika (2 teowniki dałyby mi dwuteownik, Reference Point wyłby wtedy na rogu , co zapewniłoby rpodczepienier1; pod podłużnicę poprzecznicy r11; więcej wyjaśni drugi rysunek)... A więc jak narysować dowolny przekrój w Femap?
2) Jeżeli się nie da dowolnego przekroju to czy da się przesunąć lokalny układ YZ przekroju w dowolne miejsce?
3) Czy chociaż da się przesunąć Reference Point w dowolne miejsce, a nie tylko charakterystyczne? (oznaczone cyframi na przekroju i w kilku innych) Moja poprzecznica nie jest przytwierdzona to podłużnicy na żadnej jej charakterystycznej wysokości.
4) Jeżeli na wszystkie 3 moje pytania odpowiedź jest negatywna to jedynym co mi pozostaje jest narysować dwie równoległe do siebie linie, na których zbuduję dwa teowniki , będące częściami dwuteownika. Gdy buduję je na jednej linii oba nakładają się na siebie r11; jak na obrazku. Jak wtedy powiązać ze sobą pionowe ściany dwóch T ? Trzeba przecież dać jakieś sztywne więzi bo nie ma cudów i oba teowniki nie będą się idealnie stykać (przecież nie wiem dokładnie na jakiej wysokości jest oś Y w przekroju. Mogę to sobie wyliczyć, ale Femap i tak liczy to po swojemu i drobne różnce muszą być. Nie ma to przecież wpływu na wynik czy dwuteownik ma wysokość 100 czy 102,43 mm.
od 1) Można ale po co? Lokalny Układ Elementu możesz dowolnie wpisać w model. co jest również odpowiedzią na punkt 2 i 3 . Jak to zrobić? Może przeczytaj mój wykład na temat podstaw femapa tam są podstawy
od 4) to niedobry pomysł, Lpiej jest wstawić teownik o zmiennym przekroju lub po prostu tak jak drzewiej bywało stopniowo zmieniać przekrój dwuteownika. Ponadto wydaje mi się, że nie do końca rozumiesz idei elementów belkowych. Elementy belkowe są elementami JEDNOWYMIAROWYMI przekrój jest globalną cechą takiego elementu. To, że FEMAP potrafi wyświetlić jego wygląd w przestrzeni jest tylko pomocą do weryfikacji jego orientacji przestrzennej. A znaczy to tyle, że wszystkie siły wewnętrzne w elementach belkowych przenoszą się punktowo!!! poprzez węzeł początkowy i końcowy. To co pomiędzy nie ma w pewnym sensie znaczenia, zawsze zachowa się tak jak nakazują warunki brzegowe (to co w węzłach) i założona funkcja kształtu.
No i moja uwaga: model powłokowo-płytowy to dobry wybór.
Dziękuję za odpowiedź. Właściwie ze wszystkim się zgadzam. Belki to jest element jednowymiarowy, ale robiąc model belkowy warto używać offsetów, które pomogą nasunąć wizualizację przekroju na geometrię, tak aby się razem ze sobą pokrywały.
Opcja ta znajduje się tu:
Modify --> Update Elements --> Line Element Offsets
wynik takiej operacji poniżej:
http://zapodaj.net/baa11099c7eb2.jpg.html
PYTANIE: jak dobrać funkcję kształtu dla modeli belkowych w Femapie? Ja się nie dokopałem do tego.
1. Model belkowy jest w większości przypadków wystarczający do oceny sztywności i stopnia wytężenia. Tylko w obszarze węzłów będą występowały większe przekłamania. Jeśli ma to być projekt wstępny to na pewno można skorzystać z modelu belkowego.
2. Dla dokładniejszej analizy, szczególnie przy geometrii którą analizujesz zalecałbym wykorzystać radę Piotra. Model powłokowy będzie tutaj najlepszy, gdyż stosunkowo małe rozpiętości i zbieżności przekrojów mogą być istotne działania bimomentów w węzłach.
3. Wykorzystanie offsetów nie polega na wizualizacji tylko istotnych zmianach w mechanice pręta. W szczególności przekłamania będą w węzłach podporowych gdyż offset generowany jest poprzez model sztywnych przesunięć węzłów. Ponadto w przypadku femapa (nastrana) offesty określane są raczej (sprawdź w helpie) względem środka ścinania (skręcania) niż względem środka ciężkości, więc dla przekrojów monosymetrycznych będą to różne położenia.
4. W femapie (i nie tylko) nie ma możliwości definiowania funkcji kształtu wbudowanych. Wpływ na nie ma rodzaj wybranego elementu (liniowy, paraboliczny) ale niestety mimo że nastran oferuje elementy paraboliczne to w femapie nie są obsługiwane a wyłącznie pryimtywne liniowe. Stąd trzeba stosunkowo gęsto siatkować pręty aby wykres momentów być dość wiarygodny. Oczywiście dla pryzmatycznego pręta prostego funkcja kształtu jest wielomianem 3 stopnia i gdyby konsekwetnie ich używano można by uzyskiwać ścisłe wykresy momentów zginających (ale to nie tylko wada femapa, elementy prętowe w przereklamowanym ansysie to jeszcze więsza kpina)
Wnioski:
Zrób model powłokowy. Opcje siatkowania w femapie sa teraz tak silnie rozbudowane i ułatwione że prawidłowe posiatkowanie twojego modelu to bajka.
1. Właśnie do wstępnego oszacowania użyteczności modelu belkowego w porównaniu do modelu powłokowego stworzyłem to co widzicie. Będzie to element wstępu do mojej pracy magisterskiej, którą właśnie robię. Na szczęście już bliżej niż dalej :) Dopiero zaproponowane przeze mnie rozwiązania powinny zapobiec pojawianiu się biomomentów.
2. Oczywiście zrobiłem też model powłokowy. To co widzicie jest tylko analizą niebezpiecznego węzła w przyczepie. Właśnie jestem w trakcie robienia modelu powłokowego (całej przyczepy) w Solid Worksie po wprowadzeniu moich zmian w konstrukcji i to na powłokach będę opierał dalsze badania. Jak widać na zdjęciu koncentracje naprężeń oczywiście powstają i belki tego wychwycić nie za bardzo potrafią. Na ile im to wychodzi będę wiedział wkrótce.
http://zapodaj.net/7d2d414456b83.jpg.html
3. Offsety, rozumiane jako ręczne przesunięcia wizualizacji przekroju (tak aby nakładał się z trójwymiarową lub ewentualnie powłokową geometrią) są generowane względem Reference Point, który deklaruje się na przekroju belki.
Jednak ścinanie (a właściwie - skręcanie pochodzące od sił tnących) faktycznie ma w tym wszystkim swój udział. Offsety (chyba w trochę innym rozumieniu, jeśli chodzi o język polski, bo na stopniu deklaracji przekroju a nie jak wcześniej jego przesuwania) mogą faktycznie wpłynąć na umiejscowienie osi neutralnej belki.
Załączam zdjęcie w którym dla dwóch elementów poprzecznicy ZAZNACZYŁEM opcję "Compute Shear Center Offset". Widać już po dwóch elementach że belka tak deklarowana ma tendencję do tego że oś OZ będzie się coraz bardziej zbliżała do środnika przekroju. Chodzi chyba o to żeby wyeliminować skręcanie pochodzące od sił poprzecznychr30;
http://zapodaj.net/b3b00af6482ac.jpg.html
W mojej analizie zdecydowałem się odznaczyć tę opcję. W wolnej chwili zanalizuję tak dwuteownik, jeśli mówię poprawnie to owa opcja nie powinna mieć w jego przypadku znaczenia.
P.S. 'Prekroje monosymetryczne' r11; czy to odnosi się tylko do ilości osi symetrii w przekroju czy w modelu? A co z 'belkami monosymetrycznymi' - istnieje coś takiego w nazewnictwie? Chodzi mi o to czy mogę nazwać moją poprzecznicę monosymetryczną? Wydaje mi się że tak, bo w płaszczyźnie prostopadłej do przekroju belki symetrii też nie ma (zdjęcie 3), tzn jest ale na osi przerywanej a nie na osi układu współrzędnych. Co jednaj jeżeli belka by się nie zwężała, albo zwężała się symetrycznie do osi układu wspólrzędnych? W przekroju byłaby tylko jedna oś symetrii, ale w belce dwie. Czy taka belka nadal może być nazwana MONOsymetryczną?
http://zapodaj.net/8a569b7c22e0c.jpg.html
Edytowane przez piotr dnia 09/14/2012 14:54
ad.1 W Twojej konstrukcji nie da się całkowicie wyeliminować bimomentów. Można ewentualnie zminimalizować ich wpływ.
ad.2 Lokalne piki w modelu powłokowym mają prawo powstać co wcale nie oznacza że w rzeczywistości się wygenerują. Niektóre można zignorować lub rozpatrywac wyniki w ich otoczeniu
ad.3 W przypadku obciążeń o wektorach przechodzących przez środek ścinania (skręcania) nie ma to faktycznie znaczenia, a dla dwuteownik środek ścinania pokrywa się ze środkiem ciężkości
ad.PS Mowa oczywiście o przekroju poprzecznym elementu prętowego (w tym np belki) a nie całego ustroju. To przekroje są bisymetryczne, monosymetryczne lub bez symetrii i ma to znaczenie dla rozkładu naprężeń normalnych. Oczywiście belka też może mieć przekrój monosymetryczny i nie należy tego wiązać z jej kształtem wzdłuż. To pokłosie bałaganu nomenklaturowego który zaczyna się pojawiać w literaturze i na uczelniach. Przoduje w tym wydział budowy maszyn PWr, gdzie rozpowszechnia się studentom kuriozalne definicje pręta i belki, jakoby pręt to element przenoszący wyłącznie siły osiowe. Za parę lat inżynierowie będą mieć problem z dogadaniem się przez pomysły lokalnych "naukowców".
Tylko dwa słowa odnośnie nomenklatury: wszystko bierze się z tego nowego tłumaczenia nomenklatury angielskojęzycznej. I tu, moim zdaniem, leży pies pogrzebany np.odnośnie tego czym jest pręt a czym belka.
I pół słóweczka odnośnie pików: moim zdaniem akurat w przykładzie Rabarbara pik jest bardzo podejrzany. Obstawiałbym jakiś błąd w modelu, a przynajmniej jego możliwość.
Oczywiście nie zmienia to trafności ogólnych uwag Leonarda w ad.2
1) czy możecie powiedzieć mi czy kształt belek, a zwłaszcza tych dwóch uciętych podłużnic ma dodatnią krzywiznę Gaussa? Chodzi mi o to że je wyciąłem i na ich końcach wyzerowałem przemieszczenia. Dokładne wyniki interesują mnie na ich połączeniach z poprzecznicą. Czyli liczę na zasadę de Saint Venanta. Ta jednak z kolei nie funkcjonuje (wg mojego podręcznika do wytrzymałości) dla powłok o ujemnej krzywiźnie Gaussa i belkach cienkościennych (bo to powłoki walcowe - a te mają paraboliczny układ równań) i już nie wiem czy mogę tutaj mówić o zasadzie d'SV czy nie?
2) LEONARDO! Jakie siły, oprócz tych normalnych do swoich przekrojów przenosi pręt? :-)
Skoro mnie wywołałeś, to prostuje:
ad.1
-poprzecznice modelowane w tym wypadku, czy to jako pręty proste czy jako dźwigary powłokowe złożone z płaszczyz, nie mają krzywizn, ani składowych, ani Gaussa, wycięcie nie ma tutaj nic do rzeczy
- na końcach poprzecznic przemieszczenia nie powinny być wyzerowane tylko "zgodne" z przemieszczeniami węzła, miejsca podłączenia do podłużnic
- zasada SV nie jest bezpośrednio uzależniona od krzywizny, tym bardziej kuriozalny jest bezwględny wymóg ujemnej krzywizny
- pręty cienkościenne faktycznie nie spełniają ogólnie zasady SV niemniej w kontekście krzywizny pisanie o parabolicznym układzie równań (równowagi?) jest nieporozumieniem
Odpowiedź: W rozpatrywanych węzłach nie obowiazuje zasada SV
Rada: Zmień podręcznik lub uważniej go czytaj.
ad.2
Odpowiedź:
Tak naprawdę to ¯ADNYCH, bo w przekrojach poprzecznych mamy de facto tylko napreżenia, których wypadkowe z reguły redukuje się do tzw. uogólnionych sił wewnętrznych (sił i momentów).
A takim przypadku w ogólności, pręt obciążony siłą działającą wzdłuż osi poza środkiem ciężkości jest poddany wpływowi siły osiowej, dwóm momentom zginającym i bimomentowi. I to są tylko siły których działanie jest normalne do przekrojów poprzecznych.
Tylko, że w ogólnie to jeszcze mogą pojawić się obciążenia poprzeczne i wtedy w przekrojach wystąpią dwie składowe sił poprzecznych, moment skręcający i moment gietno-skrętny. I te siły są właśnie tymi o których zapomniałeś tj. takich których działanie jest STYCZNE a nie normalne do przekroju, ale może się pojawić.
Pzdr
Edytowane przez Leonardo dnia 11/12/2012 17:12
1. Sęk w tym że ja po prostu nie wiedziałem czy płaska powierzchnia to specyficzny rodzaj krzywizny (Gaussa), tak jak 0 to specyficzny rodzaj liczby nieujemnej. Wyjaśnię może lepiej to co przeczytałem w podręczniku:
Zasada Saint Venanta ma ograniczenia stosowalności, które są wynikiem założeń przy jej matematycznym dowodzie. Najważniejszy z nich jest taki że rozważane są pola spełniające eliptyczne układy równań różniczkowych. - Tak mi się wydaje że chodzi o równania równowagi, bo jakie by inne mogło tutaj chodzić.
Dalej : W przypadkach gdy pola (naprezen) są opisywane parabolicznymi i hiperbolicznymi układami równań różniczkowych zasada SV _nie musi_ i często nie funkcjonuje.
Kryterium to dotyczy więc równań a nie poszczególnych klas elementów "Istnieją bowiem przpadki elementów, gdy pewne typy przyłożonych do nich obciążeń , nawet przy ogólnym parabolicznym lub hiperbolicznym rozkładzie pola naprężeń, lokalnie opisują się układem eliptycznym".
szczerze mówiąc sam tego dobrze nie rozumiem, ale Twoja wiadomość jest dla mnie jak najbardziej wartościowa, jeszcze raz dzięki
2. Dla uściślenia. Mówisz o pręcie w teorii wytrzymałości materiałów czy również dla pręta w ujęciu MES-owym? A może realnych konstrukcjach, które upraszczamy w analizach do prętów?
Z tego bowiem co kojarzę to pręt w MES ma 6 DOF, po 3 translacje w każym węźle. Z tego również co pamiętam, gdy modelujemy w MES pręt (truss) to program zakłada że na jego końcach są przeguby, przynajmniej tak jest w ADINA, z tego kojarzę i raczej się tu nie mylę. Jak więc mogą pojawić się tutaj obciążenia poprzeczne? Ok rozumem że są one (obciązenia) dla belek, które odzwierciedlają lepiej prawdziwą sytuację elementu konstrukcji niż pręty. Ale przecież pręt to coś, co nie istnieje w realnym świecie. To coś wyimaginowanego, uproszczonego na potrzeby teorii dla wielu przypadków. Skoro więc uprościmy go do właściwie jednego wymiaru (w ząłożeniu) i damy mu przeguby na końcach (założenie) to jak możemy nagle stwierdzić (założyć) że siły nie przechodzą przez środek ciężkości? OK, w realu tak, ale czy w realu masz do czynienia z prętem? Dla mnie to zawsze będzie belka (imperfekcje itd. , które spowodują to co opisałeś w pkt 2).
i słówko do Piotra. Masz absolutnie rację. Ta pika jest nienaturalna. W analizie dla całej przyczepy jej nie ma. Nie jestem jednak pewien dlaczego występuje. Wszystko wydaje się być zamodelowane poprawnie.
Pragnę tutaj tylko wyczulić początkujących (takich jak ja) że jedną z przyczyn może być niepołączenie wszystkich nodów. Czasami trzeba niektóre z nich połączyć ręcznie. Więc dobrze się przyglądajcie i wyświetlajcie na początku wyniki z siatką w tle ;-)
ad.1
Właśnie potwierdziłeś moją tezę, iż nieprzypadkowo najlepsze polskie uczelnie znajdują się w 5 setce rankingów uczelni świata. Tam gdzie powinni być naukowi, są w ogonku, a w skryptach dla studentów udają strasznie oświeconych.
Są pewne związki matematyczne, ale na podstawie tekstu ze skryptu pomyliłeś charakter równań różniczkowych z krzywizną powierzchni.
Ostatecznie SV to też kłamstwo jak i cała teoria kontinuum ale nie o to chodzi.
Wystarczy że zapamietasz że SV PRAKTYCZNIE nie obowiązuje dla prętów cienkościennych.
ad.2
To jest właśnie przykład szkodliwej demagogii wprowadzanej na niektórych uczelniach. Problem wynika głównie z tego że polscy niedouczeni naukowcy nie stworzyli polskiego porządnego softu mesowego i błędnie tłumaczą większość z angielskiego.
PRęT jest ogólną definicją jednowymiarowego ustroju, gdzie jeden z wymiarów jest znacznie większy od pozostałych (wymiary przekroju poprzecznego). Niektóre typy prętów mogą modelować pewne charakterystyczne ich odmiany jak pręty kratownicowe przenoszące tylko siły osiowe, belkowe (to takie które przenoszą zginanie bez sił osiowych) czy ramowe (zginanie+osiowe) itp.itd.
To jest TO¯SAME z mesem! Problem tylko w tym że w nastranie, abaqusie,ansysie itp obowiązuje angielska nomenklatura. Stąd pojawiają się błędne tłumaczenia bar,rod jako "pręty" przenoszące tylko siły osiowe lub momenty skręcające, natomiast "beam" jest modelem elementów prętowych ściskanych i zginanych. To uproszczenie, nawet w literaturze angielskiej takie elementy nazywane są beam-column, ale w mesie (tak np. mam w nastranie) używa się krótko "beam". Pręt jest modelem nadrzędnym i historycznie i merytorycznie, więc każda belka jest prętem ale nie każdy pręt jest belką!
Bałagan nomenklaturowy szerzą niestety tzw naukowcy a Ty nieświadomie powielasz te nieścisłe uproszczenia.
Więc to wszystko są pręty (elementy jednowymiarowe):
- pręt kratownicowy 2x3DOF (np truss w adinie, u mnie bar w nastranie)
- pręt ramowy 2x6DOF (najczęściej beam prawie wszędzie choć powinno być beam-column)
- pręt belkowy faktyczny tj. bez sił osiowych powinien mieć 2x4DOF
ale takich się nie stosuje choć można uzyskać z elementów "beam"
po zastosowaniu odpowiednich zwolnień
Wniosek:
Zapoznaj się z najnowszą literaturą zachodnią oraz polską sprzed lat 90 bo zasadniczo później to wydawano popelinę (oczywiście wyjątki potwierdzaja regułę)
Nie patrz na nazwy i oznaczenia tylko mechanikę, bo ta jest jednakowa w teoretycznej wytrzymałości materiałów i mesie.
Pzdr
Edytowane przez Leonardo dnia 11/13/2012 18:30
Faktycznie miałem spory bałagan w mojej głowie z tym związany. Tym bardziej że byłem na 2 stypendiach za granicą (na szczęście na uczelni, która stoi znacznie wyżej niż te polskie wspomniane przez Ciebie) i angielskie pomieszało mi się z polskim trochę. Myślę że ta kwestia jest już dla mnie uporządkowana. Dzięki.
Tylko jeszcze jedno- Jeżeli mówisz że SV nie obowiązuje dla prętów cienkościennych to ja rozumiem że moje elementy w kształcie wyciętego H (rys powyzej) są takimi prętami cienkościennymi, (w Twojej interpretacji) , czyli zasada SV w tym wypadku obowiązywać nie musi? NIe musi to znaczy że może. Osobiście wiem że dla całej konstrukcji SV tutaj działa. Zmieniałem warunki brzegowe (na inne, im podobne), analizując całą przyczepę i zmiany naprężeń były tylko lokalne w miejscu zmian utwierdzenia.
Może polecisz mi jakąś literaturę? ¯eby nie było za ciężkie, ale odnosiło się w sposób uporządkowany do teorii MES i wytrzymałości.
1. Spostrzeżenie słuszne, dla większości kombinacji typowych obciążeń Twoja rama będzie zachowywała się standardowo. Tylko w obszarze węzłów i podparć stan naprężeń nie da się wyznaczyć z prostych wzorów wytrzymałościowych i tam będzie najbardziej wrażliwy na sposób przyłożenia obciążeń
2. Do mesu literatury jest ogromnie dużo, dobrej, głównie poza RP niestety.
Polecam książkę Rombach "Finite Element Design of Concrete Structures". Wbrew pozorom to nie tylko dla projektantów konstrukcji betonowych. Autor podal wiele cennych i pouczających wskazówek do modelowania. No i jej zaletą jest "dostępność" w sieci...
Zienkiewicza zapewne znasz.
Natomiast z konstrukcji cienkościennych najlepszy jest skrypt PW
z 1972r (wskazane 2 wydanie po korektach) Mutermilch Kociołek "Wytrzymałość i stateczność prętów cienkościennych o przekrojach otwartych". Lepszego i na zachodzie nie ma, choć trzeba przyznać że to niezupełnie chyba zasługa autorów, bo nie wszyscy wiedzą że ten podręcznik to prawie kopia sowieckiego wydania z lat 50-tych Własow "Tonkostennyje uprugije sterzni" - co ciekawe ta pozycja jest również "dostępna" w sieci, oczywiście na serwerach z adresami ru:)
Podział elementów zasugerowany przez Ciebie jest dokładnie taki jak w Abaqusie. Tam jest tylko Solid, Shell, Wire i Point i dopiero później ich głębsza charakterystyka, np deformable (belka) albo rigid (pręt przenoszący siły osiowe), przynajmniej tak bym to interpretował ;-)
Zanalizowałem elementy "membrane" i "plate" w Femapie i już wiem że membrane to tarcza a plate to płyta bądź powłoka. Dodatkowa analiza dla powierzchni z krzywizną dała mi do zrozumienia że to powłoka.
Wyniki porównałem z tymi, jakie dla powierzchni z krzywizną uzyskałem w Abaqus, modelując ją za pomocą "shell" Jest dobrze. Mam tylko jedno, a właściwie dwa pytania:
1) W Abaqus liczba punktów całkowania na grubości powłoki to bajka (thickness integration points), wyskakuje okienko w czasie definicji z ich domyślną liczbą 5 i po problemie. Można zmienić , jak się chce. A co z Femapem? Jak tu można dobrać liczbę integration points dla plate?
2) To samo ogólnie z liczbą punktów całkowania dla np elementów continuum 2D. Wydaje mi się że domyślnie Femap ma wbudowany całkowanie zredukowane, czyli do jednego punktu na element kwadratowy czterowęzłowy i do 4 na kwadratowy 8 węzłowy, zamiast odpowiednio czterech i dziewięciu, ale mogę być w błędzie. W każdym bądź razie ,chciałbym mieć również nad tym jakąś kontrolę ;) jak to zrobić?
Skocz do Forum:
Reklama
Szukaj
Logowanie
Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem? Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować.
Tylko zalogowani mogą dodawać posty w shoutboksie.
Bulix 26.01.2022 Witam, szukam osoby która ogarnia program FEMM.
damian14100 25.01.2022 Witam,
Czy znajduje się na forum osoba która ma doświadczenie w obliczeniach wytrzymałościowych wózków wagonowych ?
BE-FEA 31.03.2021 Nie pracuję w Deform, ale może coś podpowiem na zasadzie analogii do innych programów MES. Napisz jeśli nadal aktualne.
daniel8894 31.03.2021 Czy pomógłby ktoś w zrobieniu symulacji procesu skrawania w Deform 3 d
BE-FEA 09.03.2021 Postaram się pomóc, zapraszam do kontaktu jeśli nadal aktualne.
kinia22 09.03.2021 witam, potrzebuje kogoś kto pomoże w przygotowaniu projektu w programie COMSOL - przeplyw ciepła przez ośrodek porowaty!
BE-FEA 02.04.2020 Przerobiło mi jedną literę na emotkę. Chodzi o przycisk new thread
BE-FEA 02.04.2020 Żeby dodać nowy temat wystarczy wejść w odpowiedni dział i kliknąć mały przycisk "ew thread" po prawej stronie.
KrzywaOHIO 30.03.2020 Jak dodać nowy wątek na forum?
Konrad96 02.12.2019 Witam, czy jest tu ktoś kto dobrze zna się na programie Robot struktural i pomógłby mi zamodelować belkę żelbetową podobną do belki użytej w badaniu? Proszę o kontakt jeśli ktoś chciałby pomóc
Użytkownicy Online
ew thread" po prawej stronie.
Urodziny:
